مواضع دوگانه غرب در برابر مسکو؛ چالش بر سر ببر کاغذی بودن روسیه

راشاتودی در گزارشی به سردرگمی دولت های غربی در رابطه با مواجه با قدرت نظامی روسیه پرداخته است و مواضع آنان را گاها متفاوت و یا متعارض نامیده است.  "نیروی نظامی روسیه ضعیف تر آن است که عده ای فکر می کنند، با تجهیزاتی قدیمی و خراب از دوران کمونیستی." و "نیروی نظامی روسیه خطری جدی برای ماست، پس ما باید بودجه بیشتری را برای نوسازی ادوات جنگی مان اختصاص دهیم."

شاید بتوان این جملات را نشانه های ((راشا فوبیا)) یا روسیه هراسی در آمریکا دانست. این اصطلاح را برایان مک دونالد برای حالتی که هم معتقدند روسیه در حال سقوط و هم در حال تسلط بر کل جهان است، به کار برد. او می گوید: "این وضعیت از سال 2013 حالتی همه گیر در فضای سیاسی و رسانه ای از واشنگتن، لندن و بروکسل یافته است."

نمونه واضخ این وضعیت را می توان در سخنان رییس جمهور آمریکا، اوباما درباره قدرت نیروی نظامی روسیه حدود 2 سال پیش در مارچ 2014 مشاهده نمود: "مسکو تعدادی از همسایه های نزدیک خود را تهدید می کند، اما این تهدید نه از قدرت روسیه بلکه از ضعف اوست. "در واقع او روسیه را در حد یک قدرت منطقه ای کوچک نمود. این عنوان که ((روسیه ضعیف است)) تبدیل به یک الگوی فکری برای مراکز فکری آمریکا و رسانه های اصلی غربی شده است.

اسکافلد پاول در مقاله ای با عنوان ((روسیه قوی نیست و پوتین از همیشه ضعیف تر است)) در موسسه بروکینگز نوشت:" قدرت نظامی باشکوهی که در میدان قرمز مسکو در رژه روز پیروزی در 9 ماه می هر ساله نشان داده می شد، رو به افول است."

در مثالی دیگر اندرو باون در نوشته ای با عنوان ((ارتش فریب آمیز اما ضعیف روسیه)) در مجله منافع ملی نوشت: "با وجود پیشرفت های تکنیکی و افزایش برخی ظرفیت های عملیاتی، نیروی نظامی روسیه تنها سایه ای از توانایی های نمایش داده شده اش است."

اما در حال حاضر کشوری که به زعم آن ها رفتارهایش ناشی از ضعف بود و تنها یک قدرت منطقه ای محسوب می شد، یک بازیگر بسیار مهم و تاثیرگذار است. اوباما در سخنرانی اش در اجلاس آ سه آن، روسیه را با عنوان ((قدرت بزرگ نظامی)) نام برد. در خصوص اوضاع سوریه، رییس جمهور آمریکا گفت: "مشخص است که دسته ای از شورشیان نمی توانند با دومین قدرت بزرگ نظامی جهان مبارزه کنند." این ((ببر کاغذی)) همان نیروی نظامی قدیمی و خارج از رده ایست که پیش از این آنها درباره آن صحبت می کردند.

در واقع نیروی نظامی که گفته می شد رو به افول است، در حال حاضر با همراهی ارتش سوریه، نیروهای ایرانی، حزب الله و کردها توانسته است شکست های مهمی را به گروه داعش و حامیان غربی مدافع گروههای تروریستی تحمیل نماید و نقشه های تغییر رژیم سوریه را خنثی کند. مداخله روسیه در سوریه، قاعده بازی را بر هم زد و اگر هم نقدی وجود داشته باشد بر این است که چرا روسیه زودتر از این وارد عمل نشد. برای سال ها غرب به خصوص نومحافظه کاران، روسیه را با رفتارهای کینه جویانه مورد آزار و اذیت قرار می دادند. اکنون بهترین راه برای تلافی این آزارها، آزار دادن متقابل نیست بلکه نشان دادن قدرت است. همیشه عمل بیشتر از گفتار تاثیرگذار می باشد.

مداخله روسیه در سوریه از 30 سپتامبر 2015، غرب را غافلگیر کرد. آنها مشتاقانه منتظر شکست دولت سکولار سوریه بودند. سفیر روسیه در لندن، الکساندر یاکونکو، اخیرا در سخنانی اعلام کرد: "در تابستان گذشته از سوی شرکای غربی مان گفته شد که دمشق تا ماه اکتبر به دست داعش خواهد افتاد...اینکه آنها بعد از آن می خواستند چکار کنند را نمی دانیم. احتمالا آنها از آن به بعد گروه های افراطی را به عنوان نیروی مسلط بر عراق و سوریه به عنوان یک دولت سنی می پذیرفتند." به هرحال نیروی نظامی روسیه به همراه هم پیمانانش این نقشه را برهم زد. ژنرال بن هاگز آمریکایی نیز در این خصوص گفت: "من هم یکی از افرادی بودم که از عملیات روسیه در سوریه شگفت زده شدم. من فکر می کردم که آنها در جریان عملیات شان مضطرب و گیج شوند، اما آنها به خوبی ظرفیت انتخاب و پیش روی را داشتند."

حضور نظامی روسیه در سوریه به ناچار محکومیت هایی را به خصوص از جانب محافظه کاران در پی داشت، آنها به ناگاه از جنگ طلب هایی مشتاق در 29 سپتامبر 2015 تبدیل به انسان دوستانی نگران در 30 سپتامبر 2015 شدند. البته بعد آن درجه ای از احترام از سوی غرب برای روسیه دیده شد. نشانه های آن را می توان در دیدار جان کری از مسکو در دسامبر 2015 و یا در اجلاس اخیر مونیخ  و همچنین در کاهش شعار ((اسد باید برود)) از سوی رهبران اروپایی دید.

به هرحال ما نمی توانیم توقع داشته باشیم که ((راشا فوبیا)) به این زودی ها محو شود. روسیه هم چنان شاهد جنگ تبلیغاتی و بدگویی و تحقیر علیه پوتین خواهیم بود، در حالی که قدرت نظامی اش در سوریه اثبات شده است. دولت نومحافظه کار بریتانیا بیشترین روسیه هراسی را در میان دولت های غربی دارد. آنها به دنبال تجدید تجهیزات نظامی شان هستند و همین امر باعث شده که جرمی کوربین رهبر مخالفان، اعتراض خود را از این بابت اعلام کند.

از طرفی موفقیت روسیه در سوریه باعث شده که امنیت داخلی آن ها نیز افزایش یافته است. تصور کنید که دمشق به دست داعش می افتاد و دولت سوریه شریک قدیمی سرنگون می شد، در این حالت چه جسارتی به نومحافظه کاران غربی علیه روسیه داده می شد. آن ها این امر نشانه ضعف روسیه می دانستند و سپس به دنبال جنگ علیه یار دیگر روسیه، ایران می رفتند.

امروز 81% از شهروندان روسیه معتقدند که دولت شان توانایی محافظت از آنها را در برابر هر کشور دیگری را دارد. این عدد نسبت به سال 2014 که 60% بود، افزایش داشته و باعث بهبود اعتماد عمومی گردیده است. روسیه دیگر در نگاه غربی ها یک قدرت منطقه ای با نیروی نظامی ضعیف نیست، بلکه آمریکا برای پیشبرد اهدافش باید از روسیه سوال کند و همراه باشد.

برگرفته است خبرگزاری روسی راشاتودی.