شیوه‌های رزم غیرمتعارف دریایی ایران به اندازه کافی دردسرساز است/ شکل‌گیری محیط امنیتی ایران در امتداد مرزهای اسرائیل-لبنان

وبگاه آمریکایی در تحلیلی نوشت، روش‌های رزمی غیرمتعارف دریایی ایران به اندازه کافی دردسر ساز شده و حال این کشور در صدد طرح ریزی قابلیت‌های خود در دریای سرخ است. 

 به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، وبگاه آمریکایی «سایفر بریف» در تحلیلی پیرامون رویکردهای نبرد نامتقارن ایران در عرصه دریا نوشت: ایران حتی بدون داشتن ناوگان قدرتمند کلاسیک نیز به اندازه کافی اسباب دردسر در خاورمیانه است و این کار را از طریق روش‌های نامتقارن خود انجام می‌دهد.

بر این اساس، سرلشگر «محمد باقری» رییس ستاد کل نیروهای مسلح ایران در ماه گذشته پیشنهاد ایجاد پایگاه دریایی ایران را در یمن و سوریه داد .اقدامی که بیانگر اهداف جمهوری اسلامی در منطقه است و البته واقع بینانه به نظر نمی‌رسد زیرا این کشور به طور نسبی در طرح ریزی قدرت خوداز طریق ابزارهای غیرمتعارف چون انتقال سلاح و سرمایه از طریق عوامل نیابتی موفق بوده است.

این رسانه آمریکایی در ادامه با اشاره به موارد دیگر چون آموزش نظامی شیعیان عراق و نیروهای حزب‌الله  به بحث حضور مستشاری ایران در سوریه پرداخت و عنوان داشت: تهران در حال نهادینه ساختن حضور خود در بخش‌های امنیتی سوریه است. روابط در حال شکل گیری با روسیه، استقرار شبه نظامیان عراق و حزب‌الله در این کشور و ایجاد گروه‌های شبه نظامی سوری موجب قدرت گرفتن ارتش سوریه‌ای که از کمبود نفرات زجر می‌برد شده است. این جنگجویان نه تنها موجب ثبات «بشار اسد» رییس جمهور سوریه شدند بلکه موجب نفوذ قابل توجه ایران و ایجاد اهرم فشاری در منطقه برای این کشور گشتند.

وبگاه یاد شده می‌نویسد: در هر حال ایران در حال انتقال قابلیت های بیشتری به نسبت قبل در آب‌های سوریه است. این کشور با انتقال موشک‌های ساحل به دریا و موشک‌های ضد کشتی به حزب الله محیط امنیتی منطقه در امتداد اسرائیل ،لبنان و سواحل سوریه را به طور قابل توجهی تغییر داده است.

حمله به رزمناو اسرائیلی (NS Hanit) در سال 2006 از سوی حزب الله به علامت یک توانایی کشنده در تهدید کشتی‌ها و زیرساخت‌های ساحلی  از  فاصله 300 کیلومتری به دریای مدیترانه بود. از سوی دیگر حمله ماه اکتبر سال 2016 به ناو «یو اس اس میسن» آمریکا در سواحل یمن مبین این نکته است که ایران در حال طرح ریزی چنین قابلیت‌هایی در دریای سرخ است.

در خاتمه این تحلیل آمده است: مقام‌های ایرانی صحبت از طرح‌های بزرگ  نظامی و  بکارگیری قابلیت‌های دریایی خود از طریق روش‌های غیرمتعارف را بیان می‌سازند. این تلاش‌ها در استقرار نیرو از طریق نیروهای کلاسیک دریایی آشکار خود موجب بی‌‌توجهی به توانایی‌های موجود این کشور در شکل دادن محبط دریایی در سطح منطقه از طریق روش‌های غیر متعارف شده است.

اندیشکده «اعراب حاشیه خلیج فارس در واشنگتن»  نیز چندی قبل در تحلیلی نوشت: برگزاری رزمایش دریایی مشترک ایران و عراق پیامی به  برخی کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس است.